Niet zelden wordt dit in mijn bijzijn geroepen.
Je kent haar toch! We hebben het over Sas!
En natuurlijk "kennen" ze me. Het zijn de mensen waarvan ik hou en die, volgens mij, ook van mij houden. Maar hoe irritant vind ik dat ene zinnetje. Het lijkt of ik overal van gevrijwaard ben... Want ik ben Sas... Hm...twijfelachtige eer....
Ja ik weet het, ik ben een lieverd. Ik ben een vergeetachtige, makkelijke, onhandige, relaxte, lakse, warhoofdige, chaotische lieverd. Want ik beken, ik ben een ster in zaken voor me uitschuiven, Kopintzand is my middlename. Tot ik écht niet anders meer kan en vaak loop ik dan achter de feiten aan.
Word ik uitgenodigd en zie ik het niet zitten dan gaat daar een hele innerlijke strijd aan vooraf. Ga ik wel of ga ik niet. Eenmaal besloten dat ik niet ga, heb ik nog zeeën van tijd om om dat tegen de persoon in kwestie te vertellen. Oeps....was het gisteren dan? Helemaal vergeten! Vergeten dat het gisteren was en vergeten om het te vertellen. Tenminste...vergeten...theoretisch gezien ben ik het op meerdere vlakken vergeten. In de praktijk denk ik minstens één keer per dag dat ik moet bellen, appen, mailen. Minstens één keer per dag hè, dat betekent dat het echt wel vaker is. Altijd op momenten dat ik geen telefoon of pc bij de hand heb. Ja...en dan "vergeet" je het, doe je niets aan. Maar erg vervelend voor de persoon die met de piepers zit te wachten.
Koop ik een kaart om iemand een hart onder de riem te steken, te feliciteren, aandacht te geven. Weet ik niet wat ik er op moet schrijven. Ach, de verjaardag is over een paar weken ik heb nog wel even.Oh! Je bent al jarig geweest!!! Naja...ik hàd een kaartje gekocht..zit in mijn tas...al weken! Oeps...ben je al uit het ziekenhuis??? Ja, ik hád een kaartje gekocht...zit in mijn tas...al weken. Vergeten... Ah...ben je al bevallen?!?! Wat is het geworden? Ja, ik hàd een kaartje gekocht...ik doe hem wel bij het cadeautje, dan heb je hem toch... Om over kerstkaarten helemaal maar niet te spreken.
Kom ik op een bruiloft...zegt de bruid: "Wat zie je er mooi uit!!!!" Zeg ik: "Dank je wel! Ja, ik wist niet wat ik moest aantrekken, het is een koopje hoor..." Om een half uur later met het schaamrood op mijn kaken naar de bruid terug te keren.... "Trouwens, JIJ ziet er ook héél mooi uit hoor!"
Heb ik een afspraak met een vriendin. Ben ik daar, bijna op tijd, word ik gebeld... "Waar ben je? Ik zou naar jou komen hoor!" Of ik zit lekker op de bank en dan blijkt dat ik mijn vriendin niet pas volgende week zou bezoeken maar een soort van "nu". Of ik nodig mijn vriendinnen uit om bij mij te komen eten, ze brengen allemaal iets mee en ik zorg voor het toetje. NOT! Want vergeten...
Moet ik het cadeautje voor mijn collega verzorgen dan koop ik het wel op tijd, maar eer het dan eens op de zaak is! Terwijl het toch zo eenvoudig zou kunnen zijn. Stop het de avond ervoor in je tas, easy does it. Maar bij mij niet.
Maar het kan nog erger! Huisartsbezoeken, tandartsafspraken, ortho, afspraken op school. Ze staan állemaal in mijn agenda. Als mijn pc aangaat is daar een Pop-Up en een uur van te voren krijg ik een sms van Google maar nóg mis ik die afspraken met de regelmaat van de klok, of ben ik te laat. Vaak weet ik ze ook uit mijn hoofd, die afspraken. Helaas zit dat hoofd nog wel eens vol, of is het ergens anders.
Geld terugacties, ook zoiets. Ik mis ze ALTIJD. God knows dat we het best kunnen gebruiken. Hoeveel van die smoezelige envelopjes ik regelmatig onder in mijn tas vind. Breek me de bek niet open.
Punt is, iedereen die mij kent, kan waarschijnlijk wel een voorbeeld noemen van een in de soep gelopen afspraak. Of een rommelige organisatie. Voor eens en voor altijd, lieve mensen. Het is geen desinteresse, ik ben er juist heel erg mee bezig. Want ik wil het niet, de chaos. En het feit dat een simpel "Sas zijn" voldoende is om geexcuseerd te worden gaat er bij mij toch niet helemaal in. Sas doet overigens geen toezeggingen, belooft geen beterschap. Ik ken mezelf namelijk een beetje...ik ben Sas
Kom ik op een bruiloft...zegt de bruid: "Wat zie je er mooi uit!!!!" Zeg ik: "Dank je wel! Ja, ik wist niet wat ik moest aantrekken, het is een koopje hoor..." Om een half uur later met het schaamrood op mijn kaken naar de bruid terug te keren.... "Trouwens, JIJ ziet er ook héél mooi uit hoor!"
Heb ik een afspraak met een vriendin. Ben ik daar, bijna op tijd, word ik gebeld... "Waar ben je? Ik zou naar jou komen hoor!" Of ik zit lekker op de bank en dan blijkt dat ik mijn vriendin niet pas volgende week zou bezoeken maar een soort van "nu". Of ik nodig mijn vriendinnen uit om bij mij te komen eten, ze brengen allemaal iets mee en ik zorg voor het toetje. NOT! Want vergeten...
Moet ik het cadeautje voor mijn collega verzorgen dan koop ik het wel op tijd, maar eer het dan eens op de zaak is! Terwijl het toch zo eenvoudig zou kunnen zijn. Stop het de avond ervoor in je tas, easy does it. Maar bij mij niet.
Maar het kan nog erger! Huisartsbezoeken, tandartsafspraken, ortho, afspraken op school. Ze staan állemaal in mijn agenda. Als mijn pc aangaat is daar een Pop-Up en een uur van te voren krijg ik een sms van Google maar nóg mis ik die afspraken met de regelmaat van de klok, of ben ik te laat. Vaak weet ik ze ook uit mijn hoofd, die afspraken. Helaas zit dat hoofd nog wel eens vol, of is het ergens anders.
Geld terugacties, ook zoiets. Ik mis ze ALTIJD. God knows dat we het best kunnen gebruiken. Hoeveel van die smoezelige envelopjes ik regelmatig onder in mijn tas vind. Breek me de bek niet open.
Punt is, iedereen die mij kent, kan waarschijnlijk wel een voorbeeld noemen van een in de soep gelopen afspraak. Of een rommelige organisatie. Voor eens en voor altijd, lieve mensen. Het is geen desinteresse, ik ben er juist heel erg mee bezig. Want ik wil het niet, de chaos. En het feit dat een simpel "Sas zijn" voldoende is om geexcuseerd te worden gaat er bij mij toch niet helemaal in. Sas doet overigens geen toezeggingen, belooft geen beterschap. Ik ken mezelf namelijk een beetje...ik ben Sas
Geen opmerkingen:
Een reactie posten