Pagina's

donderdag 26 januari 2017

De kunst van het afmaken...

...ik ben begonnen aan een heldenreis met als doel om eens een
reis af te maken.

Bron: louniestadt.com

Je kent het wel, ergens aan beginnen en niet afmaken omdat...nou, gewoon omdat het leven voor de deur staat. Ik zit al een hele tijd bij de Creative Campfire Community van Lou en dat is wat het lijkt. Een knappend kampvuur waar een hele schare (inmiddels bijna 700) creatievelingen zich om heeft geschaard. Iedere vrijdag ontvang je een super leuk en enthousiast (soms zelfs ontroerend) filmpje van Lou met daarbij wat lessen die je wel of niet kunt doen. No pressure, geen druk. 

Bij die lessen worden álle facetten des levens aangepakt. Je leert kijken naar jezelf en je omgeving op een manier die je misschien al kende, maar nu pas herkent. Een logisch gevolg voor Lou was de Wild and Free Society. De filosofie van de Wild and Free Society vind je HIER. En ik moet zeggen...als ik al geen fan van Lou en haar leefwijze had geweest, dan was ik het nu geworden. 

Lou heeft de wijsheid niet in pacht, dat beweert ze ook niet. Maar als wat ze doet bij je past, dan klopt het. In de Wild and Free Society biedt ze haar lessen aan. Zo kun je daar e-courses volgen die je leven aanvullen, misschien zelfs veranderen. Ze leert je Wild and Free te leven met je kinderen en er is een echte Declutter Challenge waarmee je niet alleen je huis, maar ook je hoofd opruimt. Je kunt er een cursus Art Journallen (is dat een woord?) volgen en dus ook de Hero's Journey. En alle (álle) lessen worden begeleid door de enthousiaste filmpjes van Lou. 

Nou, die Hero's Journey, daar ben ik dus mee bezig. Samen met nog wat vrouwen ben ik op reis gegaan en word ik links en rechts uit mijn comfortzone getrokken. Loslaten en vastgrijpen, daar gaat het om. Je ontmoet een Heldin, je tegenstanders en ik begin te begrijpen dat ik een grote hoeveelheid "ontwijkend gedrag" tentoonspreid als het gaat over het bereiken van mijn persoonlijke doelen. Bij de kleinste tegenslag vind ik "ineens" een klusje dat ik nog moet doen waardoor ik mijn doel (dat echt aan me trekt) links laat liggen. Of ik verzin een klus, daar ben ik namelijk ook goed in. Ik herken mijn tegenstanders nu en ga er bewust mee aan de slag. 

Voor het eerst sinds tijden geloof ik dat ik mijn doel (namelijk iets áfmaken) ga bereiken en ik weet bijna zeker dat ik dat aan mezelf, maar ook aan de filosofie, de Bondgenoten én Lou Niestadt van de Wild and Free Society te danken heb. En het leuke is: ik kan de reis altijd weer opnieuw gaan doen. En heb ook nog toegang tot alle andere lessen in de WFS, mocht ik óóit weer willen gaan de-clutteren of (God zegene de greep) tekenen.

Ben je ook nieuwsgierig naar een Heldenreis? En wil je eens kijken of het bij je past? Check her out!  

Don't Just Do It.....Do It Anyway 


vrijdag 13 januari 2017

Stel je voor...


...het is vrijdagochtend en je bent je lievelingsbroek kwijt. Het is tien over half negen, je loopt gekleed in je shirt, je jasje, met je sjaal om en je sokken al aan, te zoeken en je moet over tien minuten écht weg om op tijd te zijn. Wat doe je?



Juist.

Een kwartier later vind je de broek, hij hangt netjes in de kast. Gestreken. Hoe noem je dat?


Ik noem dat geluk.

Op weg naar de voordeur merk je dat je tas nergens te vinden is. Je zoekt, maar geen geluk. Je grist een plastic tasje uit de kast en stopt daar je gezonde voornemen in. Op een holletje verlaat je het pand, bedenkend: “wat een huis neemt, geeft het ook weer terug, blij dat het droog is”.
Bij je fiets aangekomen zie je dat de fietstassen openstaan. Het heeft die nacht gesneeuwd en geregend. In de fietstassen staat een laag water en vind je de tas. Doorweekt. Toch niet zo in het huis. Gelukkig heb je de week ervoor al je papieren eruit gehaald en was je bankpas toch leeg. Wederom is dat…

Geluk.

Op dat moment besluit de sneeuw die ’s nachts niet is gevallen om dat nu toch maar te doen. Tien minuten later arriveer je, koud tot op het bot, in een warm kantoor alwaar een heerlijk kopje thee klaarstaat (nou ja….nog wel even inschenken dan). Wat is dat?

Precies.


Ik wens jullie een gelukkige Vrijdag de Dertiende