Pagina's

vrijdag 24 februari 2017

Als je dit leest...



...weet dan dat ik altijd gelukkig was, ook al zat het niet altijd mee. En trots, ook al leek dat soms niet zo. Onze reis was samen, vanaf jullie geboorte tot vandaag. 





De dag dat ik moeder werd zal ik nooit vergeten. Mijn meisje en ik, ik en mijn meisje. Een twee-eenheid die zijn weerga niet kende. Je werd puberend geboren kind. De zon die je meebracht, de sterretjes in je ogen, het dwarrelige kindje met de ijzeren wil. Het was niet altijd makkelijk om daar mee om te gaan, mede omdat je een kopie van mij was en bent. Grossier in “blauwe afspraken”… ik weet nog steeds niet precies wat dat zijn. Een traktatie voor de wereld, dat ben jij.

En toen kwam jij… Te laat. Uiteraard. Mijn knulletje. Vanaf dag één serieus en mysterieus. Zo zoet en bij vlagen zó driftig. Een jongen in een meisjes-familie, een cultuurschok. Zo gevoelig en tegelijk zo onbenaderbaar. Speciaal, net als je zus maar tegelijk zo vreselijk anders. Jij wilde niet weten waarom de lucht blauw was, de lucht was blauw…punt. Jij was verslaafd aan je tut. Maar toen hij op een dag weg was, was hij weg…punt. Geen probleem. (Terwijl je zus op dat punt een paar jaar eerder boos bij de buurman (vuilnisman) aanbelde om haar tut uit de vuilniswagen te laten halen). Je hebt Asperger, je bent het echter niet. Een aanwinst voor de wereld, dat ben jij.

We hebben al veel meegemaakt. De scheiding, waarbij ik niet meteen in de gaten had dat jullie het helemaal niet zo makkelijk hadden. De nieuwe partner waaraan we allemaal moesten wennen en waar we al snel heel gelukkig mee werden. Jullie talent voor geluk. De verhuizingen, dat waren er best veel, met verschillende redenen. Sommige redenen waren fijner dan andere. De winkel. Het geluk dat het ons gelukt was en daarna de desillusie van ons gebrek aan tijd voor jullie. De puberteit (OMG de puberteit!!!!). Het naderende faillissement, met alle stress daarvan. En de vrijheid die we hebben ervaren toen het faillissement eenmaal daar was. Rijk zonder geld...zo is het. Verdriet om zowel grote als kleine zaken. Het samen filmpjes kijken thuis op de bank. Het inrichten van jouw kamer Gwen. Jullie creativiteit. Het sturen in de schoolperikelen van jullie allebei. Dat alles maakt me trots en die 
trots ervaar ik alleen al door jullie te zien.

De overwegende blijdschap van jullie in mijn leven. De onvoorwaardelijke liefde, maakt dat ik gelukkig ben.

Altijd...