Vredestichter

"Tja, ik verdiep me nogal in mensen..."

zei de date met de intrigerende nickname Ambien járen geleden tegen me. "Hobby'tje van me"

 

"Ben momenteel bezig met enneagrammen en volgens mij ben jij een....ja, ik dénk dat jij een ZEVEN bent" Ik was al lang mijn belangstelling verloren. Op het moment dat mijn gesprekspartner vaker aan zijn haar zit dan ik, ben ik weg. Maar hij keek me aan of hij me een enorme gunst bewees... Of ik überhaupt wist wat een ZEVEN was?? Nou nee en hoewel ik de Enneagram zeer interessant vond besloot ik af te ronden. De man was net zo slaapverwekkend als zijn naam (bleek later).

 

Eenmaal thuis goochelde ik (na zijn naam en de slappe lach die daarop volgde) direct de Enneagram en deed de test... ZEVEN bleek de Levensgenieter, best een compliment vond ik. Maar hoezeer ik ook van het leven geniet, mijn test wees (en wijst) uit dat ik een Vredestichter ben - type NEGEN. En dat klopt. Behalve dat ik alle soorten van conflict het liefst zoveel mogelijk vermijd, ben ik ook vriendelijk, goedaardig en ondersteunend.

 

"Ik ben tevreden", daar begon de omschrijving van type NEGEN mee en aanvankelijk dacht ik: "hm...klinkt goed!" want dat klopt, ik bén tevreden. Zo kabbelde de omschrijving nog even verder tot ik las..."kan gemakzuchtig zijn"......"moeilijk vat op te krijgen"...."ontvlucht situaties"....."rekent er niet op dat anderen zich voor hun problemen interesseren"...."contact met innerlijke stem verloren" "lui en traag"... Zeg wat IS dit, dacht ik, als ik me had willen laten afbekken dan had ik wel in dienst gegaan ofzo....

 

Maar het klopt...all of the above. Als ik mezelf niet in de gaten hou vertoon ik alle verschijnselen van een NEGEN. Ik haat conflicten, als klein kind al en ik geloof zeker dat ik voor mensen die me niet "kennen" lastig te doorgronden ben. Bij mij is niemand slecht, want er zal best een reden voor zijn dat iemand zich op een bepaalde manier gedraagt. (Dat ik daarmee niet de steun bood die werd gevraagd, had ik niet in de gaten). En ik ben inderdaad een beetje traag, ik geloof het allemaal wel... De test gaf me dus wel iets om over na te denken. Want NEGENS zijn niet alleen maar slecht natuurlijk, ik durf zelfs te stellen dat ik denk dat "we" een uitstervend ras zijn, gezien de huidige ontwikkelingen in de wereld. En om nu meteen maar over mezelf te denken dat ik geen ruggengraat heb vond ik toch een tikkie ver gaan.  Dus ik besloot dat het onzin was, die Enneagram. Ja zeg, ik had gedoe genoeg.

 

Toch dacht ik in de jaren die volgden regelmatig aan "de NEGEN" als ik in bepaalde situaties kwam. Leerde beter voor mezelf opkomen (en echt hoor, dat kon ik best al) en bedacht dat het beter voor iedereen was, als ik mezelf liet gelden op momenten die er toe deden. Die laatste zin is belangrijk, voor mij. Zoals ik al eerder schreef, ik vind het heeeel fijn om onpartijdig te zijn, Zwitserland dus. Maar ik geloof niet dat ik nog vaak conflict vermijdend gedrag vertoon. I pick my battles en voor de rest verkeer ik in zalige NEGEN-staat.

 

Eigenlijk ben ik een NEGEN/ZEVEN.... Hoewel....ZEVENS zijn gulzig, naïef en ontwijken pijn... Geloof dat ik toch het liefst mezelf ben...met alles erop en eraan. Zonder stempel.