Ik kan álles!

...of beter, ik kan doe álles!

Want ik ben in het trotse bezit van een gezonde portie zelfoverschatting. Dát, in combinatie met mijn sluimerende controledrang en een snufje ongeduld, maakt dat ik alles kan doe!

Oké, koken wil kan ik niet...ik maak eten en tegenwoordig hoef ik zelfs dát niet meer te doen, want de Fijne Man staat in de keuken te hakken en te bakken. En los van het feit dat hij zes keer zo veel afwas achterlaat, is dat heel prettig. Gelukkig kan ik dan wel weer heel goed afwassen, maar dat doe ik niet, omdat de kinderen dat ook heel goed kunnen (en daar kom ik dan later wel weer een keer op terug).

Maar goed, even los van deze zijsprong, ik kan dus álles! Zo heb ik onlangs met de Fijne Man een vloer gelegd (ik praat er niet graag over maar: "Oh, de PIJN") en kan ik ook heel goed sjouwen. Want als klap op de vuurpijl ben ik ook nog eens héél sterk...

Een paar kleine nadeeltjes heeft het wel, allesdoener zijn. Avonden worden heel lang als je steeds de verkeerde hoek in de plintjes zaagt, ook heel duur trouwens. Want als je alles doet, wil je ook niet geholpen of gestopt worden. "Ga nou eens lekker zitten, morgen weer een dag" is aan mij niet besteed want die plintjes móeten er in en wel nú, of over een uur en désnoods een tikkie beschadigd. Maar het móet en ik wil het zélf doen! Ook de rolgordijnen moeten zónder het juiste gereedschap hangen, want ik wil het! En dat ik dan zes ziljoen keer een heel klein stukje van de buis af moet zagen omdat het steeds niet past maakt me níets uit!

Zo puilt ons huis, na drie maanden bewoning, uit van de "net niet" projectjes. En ik ben er trots op joh! De gordijnen hangen met iets te grote schroeven door iets te kleine pluggen in een net goed gat aan rails waar op dit moment niet te veel aan moet gebeuren anders klappen ze naar beneden. Rolgordijnen, lampen, plinten en de trap alles zélf gedaan, perféct in hun imperfectie. Voor alle duidelijkheid, samen met de Fijne Man (anders krijg je dát weer), die mij als ik op het randje van ontploffen sta, altijd weer rustig krijgt met een dom grapje, een lekker stukje muziek of een beetje extra inzicht.

Want stoppen...nee...dat kan doe ik dan weer niet als ik eenmaal bezig ben. En dan is het altijd fijn als er op een gegeven moment iemand staat die heel hard kan terugfluiten. Dan blijft het een beetje in balans. Er moet tenslotte ook nog iets voor de Fijne Man te doen blijven.